Zuid-Afrika, here we come!

Goeiemorgen allemaal,

Toch nog stiekem een berichtje van ons vanuit Nederland.

De koffers zijn gepakt, de laatste dingen omtrent de bagage – zoals het lenen van een kofferriem – werden gisteren via de groepsapp geregeld. En nu -terwijl menigeen zich nog eens omdraait in z’n bed – maken wij ons op voor ons vertrek naar Zuid-Afrika. Dit weekend rijden er geen treinen naar Schiphol, wat maakt dat degenen die met de trein komen nog op extra reistijd moeten rekenen. Zelf ben ik (Juliette) één van de gelukkigen die weggebracht wordt.

Met een groep van 4 mannen en 10 vrouwen van Charis Bible College stappen we om 10:00 uur op het vliegtuig (nou, ja iets eerder dan). Grappig feitje: de Roemenië groep vertrekt om 10:30 uur (als ik me niet vergis) vanaf Schiphol, dus wellicht dat we die voor vertrek nog ontmoeten. Voor degenen die het leuk vinden om ons vertrek te volgen via internet of teletekst: het vluchtnummer is KL597. Voor de echte diehards is de aankomst in Kaapstad ook te volgen op internet via http://capetown-airport.co.za/flights/arrivals/. We hopen 21:15 uur lokale tijd – dat is tijdens de zomertijd dezelfde tijd als in Nederland – te landen. En dan gaat het avontuur echt beginnen! Het avontuur waarvoor al maanden naar toe hebben geleefd en ons al weken voor hebben voorbereid.

Van de week realiseerde ik me opeens dat – op een of andere manier had ik bij het begrip ‘Afrika’ en hele anders associatie als bij het begrip ‘Zuid-Afrika’, alsof Zuid-Afrika niet echt Afrika is. En van de week realiseerde ik me dus dat ik luttele dagen later mijn voet zou zetten op het continent waarvan je op tv zo vaak de beelden ziet. Natuurlijk wist ik al maanden dat ik naar Zuid-Afrika zou gaan, maar het lijkt wel als het pas net ‘echt’ geworden is.

Ik ben benieuwd wat God door ons heen gaat doen en zie er erg naar uit, alhoewel ik ook zoiets heb van ‘ik ga iets doen, wat ik zelf niet kan en waar ik dus God hard bij nodig heb, ik bedoel: stel dat Hij – hypothetisch – niet over de brug zou komen, dan heb ik echt een probleem’. Maar goed om te weten dat dat niet het geval zou zijn. Want hoe graag we de levens van de mensen op The Ark ook willen aanraken, er is er Eén die dat nog liever wil dan wij. Misschien dat dat gevoel van ‘o help, zonder God kan ik dit niet’ wel hoort bij wandelen in je bestemming – want zeg nou zelf – de plannen die God voor je heeft zijn hoger dan die je ook maar zelf voor jezelf kan bedenken.

Met andere woorden: het belooft een gedenkwaardige, bijzondere en bovenal levensveranderde reis te worden.

Bedankt voor jullie blijken van betrokkenheid in de vorm van reacties, gelukswensen en lieve berichtjes. We voelen ons werkelijk gedragen. Door onze God en door onze achterban. En straks door het vliegtuig natuurlijk :p

Tot ziens in Zuid-Afrika!

Dit blog is overgenomen van de Zuid-Afrika reisblog op missionstripzuid-afrikacbcnederland2015.waarbenjij.nu

Uitgelichte afbeelding: Anete Lūsiņa via Unsplash